Ben küçükken hep günlük tutmaya özenirdim..
'Merhaba günlük, tekrardan yazmaya başladım. Bu sefer çok düzenli yazacağım' diye başlamış, devamı 3-4 ay sonra yazılmış günlüklerim olmuştur hep benim..
Bir süre sonra aralıklı da olsa yazılmış bir günlüğüm olduğunda ve geriye dönüp okuduğunda hep bir sinirlenirdim, çok günlük atmışlığım vardır.
Yıllar geçti, teknoloji ilerledi, artık bloglar var.
Bir çok blog takip ederim, severim, ve bana yazmak seneler sonra yine zor :)
E peki yazma o zaman demeyin, olmuyor işte yazmadan, olduramıyorum.
Klasik bir günce cümlesiyle bitireyim o zaman adettendir;
Artık düzenli yazacağım.. :)
belki de haklısın. ben kendimi bildim bileli günlük tutarım blog yazmak ise bi zevk benim için günlükten çok farklı ama :)
YanıtlaSilkarikatüre koptum yaaa!! muhteşemm :D
O da dogru Seyhan, gunluk ve blog cok farklilar ama benim yaklasimim baska bir noktadandi;)
YanıtlaSilBak artık büyüdün, yetişkin bir insan oldun:) Ve sana hayatımdaki bir çok netlikten uzak duruşlarıma inat çok net bir şey söyleyeyim: O yazı, günlük, blog neyse ne; başkalarıyla paylaşmaktan sıkılsan da kendin için kesinlikle sakla. Bende ortaokul yazılarım var, çok acayip. Çıldırtsa da o salak kız, yazsın, bırak.(Bırak "elleme yazsın" anlamında değil) İçimdeki Çocuk / The Kid / Bruce Willis tadını vermese de, bi' selam çakıyor.
YanıtlaSil